Daar is hij dan, uit het vlies geholpen en de nageboorte ligt er ook al bij. Tosca begint onmiddellijk aan de nageboorte en knaagt de navelstreng door, terwijl ik een hand bij het buikje houdt om de buik te beschermen.
Gelukkig in ieder geval 1 teefje. Heel donkerbruin. Het bruin is donkerder dan het bruin van haar bonte broer. 2 Witte sokjes. Aan 1 poot loopt het wit iets langer door. Achterpoten witte teentjes en een heel klein wit puntje aan de staart. We noemen haar voor een poosje: “Bruininne”
Ons eerste nestje, Tosca haar eerste nestje, haar eerste pup. Wat zijn we trots! We herkennen hem aan zijn 2 in elkaar grijpende puzzelstukjes op zijn rug. Voor het gemak zullen we hem: “puzzelreutje” noemen.
Ons eerste nestje, Tosca haar eerste nestje, haar eerste pup. Wat zijn we trots. We herkennen hem aan zijn in elkaar grijpende puzzelstukjes op zijn rug. Voor het gemak noemen we hem voor eventjes: “puzzelreutje”
Ik voel me vreemd en zo zwaar in mijn lijf. Ik had zelfs vandaag geen zin om mijn bench uit te komen toen mijn baas thuis kwam en als ik op schoot mag springen word ik geholpen omdat het anders niet goed lukt. Heel raar hoor, ik kon altijd goed omhoog komen!
Ik heb al een flink buikje hé. De meningen zijn erover verdeeld. De één zegt dat het niet zo’n dik buikje is en mijn fokster, Ineke Mielekamp, denkt dat er wel 5 pups in moeten zitten. Ik heb zelf geen idee en trouwens geen enkel idee wat er nu precies aan de hand is! Maar zo lekker op de bank liggen en dat geaai over mijn buik vind ik wel geweldig!