Vandaag naar onze eigen Dierenarts geweest voor een echo. Zij waren gelukkig nog open en zo konden we laten controleren hoe het gaat in Faya’s buik. En het zag er goed uit!

Ondanks de corona-maatregelen mocht ik er gelukkig toch bij zijn. Wel maar 1 persoon mee. Was fijn voor Faya, want zij voelt zich veilig om haar snuit onder mijn arm. En wat wel heel bijzonder was; deze Dierenarts bleek de partner te zijn van een van de artsen van de Universitaire kliniek voor gezelschapsdieren (Karin Albers). Ze volgen hier in Alphen dezelfde protocollen als daar aanbevolen worden. We hebben alvast besproken wanneer contact op te nemen bij de bevalling. Voelt fijn! Het komt nu echt dichterbij allemaal.

Faya’s weegt nu 13,7 kilo en is 7 ons aangekomen sinds de dekking. Van Ineke Mielekamp geleerd (eigenaar van Bronzi) dat de moederhond gemiddeld een pond aankomt per pup aan het einde van de dracht. Zou dus 16,5 aan het einde moeten zijn als Faya volgens het boekje gaat.

En dan nu over de echo’s:

Er waren 5 pups met zekerheid te zien en waarschijnlijk 6. Het is lastig om het aantal bij honden goed te zien. Je kunt het met zekerheid vaststellen d.m.v. röntgen, maar straling op zulk jong en snel-delend weefsel is onverstandig voor de gezondheid van de pups. Dat doen we dus niet. We zullen de bevalling moeten afwachten!

Zeer levendig grut in de buk! Compleet met pootjes, dat hadden ze de vorige keer nog niet.

Nu geen officiële controles meer tot het grote moment gaat aanbreken, maar we houden haar gewicht in de gaten!