Vannacht een rustige nacht met Vanni. Geen weeën activiteit. Vanmorgen een natte plek in de werpkist van vruchtwater. Gekeken bij vanni in de vulva. Groene vloeistof. Er zou nou toch weeën activiteit moeten zijn. Toch maar de dierenarts gebeld. Naar de dierenkliniek gegaan voor een echo. Er blijkt een dode pup te zijn die de bevalling ophoudt. besloten tot een keizersnede. Achter de dode pup (een teefje) zitten nog 2 dode pups (ook teefjes). Ze zijn alle drie kaneel kleurig. Het is een ontzettend verdrietig gezicht om ze alle drie dood te zien liggen op de operatietafel. De vierde is een donkerbruine reu. Hij is levendig en lijkt in orde. Vanni moet ver weg komen na haar narcose en neemt geen notitie van de pup. We nemen ze allebei mee naar huis en hopen er het beste van, voor deze ene reu. Vanni is onrustig en voelt zich duidelijk beroerd. We zijn heel voorzichtig en blijven constant bij haar. De pup drinkt goed en Vanni besnuffelt hem en begint hem te likken. We hebben wat placentavocht bewaard en smeren de pup daar steeds mee in. Dit geeft hoop. Toch gromt ze ineens als hij haar pijn doet bij het drinken. We nemen Vanni even mee naar buiten voor een plas en wat eten. Niet te lang want dat zou niet goed zijn voor de acceptatie van de pup. Boven gaat ze weer bij hem liggen en laat hem zogen. Ik zit bij Vanni in de werpkist. Dan ineens piept ze en hapt naar de pup. Ik duw gelijk haar kop weg maar heb niet kunnen voorkomen dat ze naar hem hapte. Ik heb niet gezien wat er precies gebeurd is. De pup lijkt in orde en er is uitwendig niets te zien. De pup begint te piepen en beweegt zich niet zoals het hoort. Ik maak me grote zorgen en bel de dierenarts. We gaan met Vanni en de pup naar de kliniek en ook daar kan de dierenarts uitwendig niets vinden, maar ziet wel dat er iets grondig mis. is. De pup heeft duidelijk veel pijn en blijft piepen. Met veel tranen heb ik moeten besluiten hem in te laten slapen.