Vanmorgen heeft Vanni een hele andere blik in de ogen en jammert constant en zoekt overal naar pups. Zoekt waar het reutje gelegen heeft, probeert knuffels naar die plek te brengen. Het is heel hartverscheurend om te zien. Ik had toch niet het advies van de dierenarts op moeten volgen. Vanni was teveel onder de invloed van de narcose en niet zichzelf. We hadden de pup apart moeten leggen de hele nacht en om de 2 uur bij haar moeten aanleggen terwijl we Vanni bij haar kop vasthielden. Het ziet ernaar uit dat ze vanmorgen heel anders zou hebben gereageerd. Maar nu is het te laat. Het doet veel pijn Vanni zo wanhopig te zien zoeken. De dierenarts had gezegd dat ze niet langer dan een half uur bij de pup weg moest omdat het anders zo wie zo mis zou gaan. We hadden dat niet moeten doen. Nu voel ik me beroerd en schuldig naar het reutje en Vanni toe. Het zal tijd kosten om hier wat overheen te komen.