Het sectie rapport is binnen. Er is geen reden gevonden waarom de pups  zijn overleden. Alles was in orde. Alle organen waren goed. Geen bacterie. Geen herpes infectie. Alle placenta’s waren in orde. 1 pup had een beetje vruchtwater in de longen, die heeft het dus benauwd gehad. Dat zal de pup zijn geweest die verkeerd voor de cervix lag. Er zullen wel raadsels blijven. Het verlies van deze pups is een groot verdriet en het allerergste wat je als fokker kunt meemaken en het drama voor Vanni zelf is ook hartverscheurend. Ze zoekt nog steeds naar pups en is niet zichzelf. Na elke wandeling wil ze snel naar huis en jankt in de auto omdat ze naar huis wil en wil dan nog steeds naar boven waar de werpkist was. Als ze iets vindt wat voor haar als een pup kan doorgaan dan pakt ze dat op, gaat liggen en tilt haar achterpoot op en legt het voorwerp tegen haar buik aan bij een tepel. Duwt met haar neus ertegen om “het” te laten drinken. Het gaat me door merg en been. Ik zal haar nog een paar dagen hormonen moeten geven om de melkgift helemaal te stoppen en alles wat voor een knuffel kan doorgaan moet uit haar buurt en ze moet veel afgeleid worden. Het spijt me enorm voor haar dat ik geen moederloze pups of kittens heb kunnen vinden.